İnfantil kolik

İNFANTİL KOLİK

İnfantil kolik iyi gelişmekte olan sağlıklı bebeklerde ataklar halinde olan, daha çok akşam saatlerinde görülen ve nedeni tam olarak bilinmeyen aşırı ağlama durumudur.

Günümüzde Wessel tanımlaması kullanıldığında haftada 3 günden, günlük 3 saatten ve 3 haftadan uzun süren ağlamalar kolik olarak adlandırılmıştır.

kolik ağlamaları;

• Sıklıkla günün belli saatinde olur (akşamüzeri gibi),
• Ağlamalar sebepsizdir yani bebeğiniz aç veya altı kirli veya uykusuz değildir,
• Bacaklarını karnına çeker, yumruklarını sıkar gözlerini kapatır veya çok açar ve kaşlarını çatar.
• Ağlamalar çığlığa döner, avutulmaz ve sıklıkla uzun sürer.

Görülme sıklığı %10-40 arasında bildirilmektedir. Bu durum bebekleri ve aileleri fazlasıyla yorabilen, kaygı yaratabilen ve maalesef ev içi ilişkileri de olumsuz etkileyebilen önemli bir durumdur.

İnfantil kolik daha çok yaşamın ilk 4 ayında görülmektedir. Davranışsal tedavilerin diğer yöntemlerden daha etkin olduğu bildirilmektedir. Yüzü koyun/yan yatırma, sesler, sallama, emzirme bu yöntemlerdendir. Bebeği araba ile gezdirmek, karnına ılık havlu koymak, masaj yapmak, bebeği yüzü koyun yatırmak, şarkı söylemek banyo yaptırmak, bebeği kucağa alarak sırtına hafif masaj uygulayarak sıvazlamak da olumlu etkileri tam kanıtlanmamış olmakla beraber önerilmesinde sakınca yoktur.

Bebeklerde bu durum büyük çoğunlukla 3-4 ayda kaybolmaktadır. Bu ağlama ve huzursuzluk atakları anne babaların bakım yetersizliği ya da hatalarından kaynaklanmamaktadır.

Hemen damlalara, ilaçlara yönelmektense bebeğin doğasına uygun bir şekilde yaklaşmak, doğal çözümler aramak ilk tercihtir. Ama gerektiği zamanlarda gereken miktarlarda yardımcı ilaçlar da kullanılabilmektedir. Her ilacın her bebekte etkinliği farklıdır. Bunlara bebek değerlendirildikten sonra bebek bazında karar verilir. Her bebek farklıdır.

Bebeğim Kolik Ne Zaman Doktora Gitmeyelim?

Eğer bebeğinizde kolik ağlamaları ile birlikte aşağıdaki belirtilerden herhangi biri varsa mutlaka çocuk doktorunuzun bebeğinizi kontrol etmesi gerekir.

• Emmesi yetersiz ise,
• Kusması varsa,
• Çok sık kaka yapıyorsa,
• Sık nefes alıyorsa,
• Uykulu bir hali varsa,
• Tiz bir sesle ağlıyorsa,
• Ateşi varsa.